''เป้'' รู้ซึ้งเข้าฉากกับสัตว์ กว่าจะผ่านไม่ใช่ของง่าย

สวมบทหนุ่มมาดเซอร์เข้ากับตัวจริงมาหลายเรื่อง แต่ในหนัง ความจำสั้น...แต่รักฉันยาว เป้-อารักษ์ อมรศุภศิริ ถูกผู้กำกับ สิน-ยงยุทธ ทองกองทุน จับพลิกบทมาเป็นสัตวแพทย์ เป้จึงต้องลงทุนไปค้นคว้าข้อมูลการเป็นสัตวแพทย์ และเข้าคอร์สฝึกหัดเข้าเฝือกสุนัขกับสัตวแพทย์ตัวจริง แต่ปัญหาก็ยังเกิดขึ้นระหว่างการแสดงอยู่ดี เพราะเจ้าสะพานลอย หมาน้อยที่ต้องเข้าฉากด้วยนั้นเข้ากับเป้ค่อนข้างยาก กว่าจะผ่านไปได้แต่ละฉากนั้นแสนยากเย็นมาก ๆ

ฉากแรกที่เป้ต้องเล่นกับหมาในหนังเรื่องนี้ ก็คือฉากในคลินิกสัตวแพทย์ โดยให้หมอเก่ง (เป้) เข้าเฝือกสุนัข เจ้าสะพานลอย หมาจัดที่ ฝ้าย (ญารินดา) เก็บได้ระหว่างทาง มารักษาที่คลินิกหมอเก่ง ฉากนี้เป้ต้องเอาวิชาความรู้ ทักษะการเข้าเฝือกสุนัขที่ไปร่ำเรียนจากสัตวแพทย์ตัวจริงมาใช้ แต่กว่าจะพันขาเข้าเฝือกเจ้าสะพานลอยได้ ก็ทำเอาเหงื่อหยด เพราะมันไม่ยอมอยู่นิ่ง ๆ เอาขนมล่อก็แล้ว ตีซี้ก็แล้ว พูดจาหวาน ๆ ก็แล้ว เจ้าสะพานลอยก็ไม่ยอมอยู่นิ่ง ๆ จนต้องหาตัวช่วยให้ ญารินดา มายืนอยู่ข้าง ๆ แล้วสั่งเจ้าสะพานลอยมันถึงทำตามและหยุดนิ่งให้เป้เข้าเฝือกมันได้สำเร็จ

หลังฉากนี้ เป้เผยว่า เล่นกับสัตว์นี่มันยากจริง ๆ ครับ ผมเคยเข้าฉากกับเจ้าสะพานลอยแล้วต้องตวาดมัน ปรากฏว่ามนจำแล้วกลัวผมไปเลย ทำให้เวลาผมสั่งมันทำอะไร มันจะไม่เชื่อฟัง เอาขนมล่อก็แล้ว พูดดีก็แล้ว มันก็ไม่ฟัง มันจะฟังแค่ครูฝึกกับญารินดา ผมก็เลยรู้ตัวเองว่าเราตีซี้กับสัตว์ไม่เก่ง ดังนั้นทุกฉากที่เข้ากับเจ้าสะพานลอย จะเป็นฉากที่หินสำหรับผมมาก กว่าจะเล่นได้แต่ละฉากทำเอาเหนื่อย ตอนหลังต้องเอาขนมล่อมันตลอด ก็พอจะเล่นด้วยกันได้ และโชคดีที่ผู้กำกับคือ พี่สินแกใจดีมากให้เวลาผมในการเล่นกับหมา ทำให้แต่ละฉากผ่านไปด้วยดี แต่ก็ทุลักทุเลมากครับ.