เปิดใจ ลุงสงัด สู้ชีวิต! ตากแดดตากฝนรับจ้างเย็บผ้า ณ ชัยภูมิ

(7 ต.ค.) จากกรณีที่โลกออนไลน์แชร์ เรื่องราวของคุณลุงที่ จ.ชัยภูมิ ประกอบอาชีพรับจ้างปะเย็บผ้าอยู่กลางแจ้ง ไม่ว่าจะตากแดดหรือฝนตกก็ยังคงขะมักเขม่น เย็บผ้าตามงานจ้างของลูกค้าต่อไป จนกลายเป็นภาพน่าประทับใจและน่าสงสารในเวลาเดียวกัน

ล่าสุด ทางทีมข่าว Sanook! News ได้ลงพื้นที่ไปตามหา คุณลุงคนดังกล่าว ซึงอยู่บริเวณถนนสนามบิน ใกล้กับห้างสรรพสินค้าเทสโก้ โลตัส เมืองชัยภูมิ เมื่อเดินทางไปถึงก็พบกับ คุณลุงสงัด กล้ารอด อายุ 73 ปี กำลังนั่งก้มหน้าใช้จักรเย็บผ้าหลังเก่าๆ อยู่ริมฟุตปาธ ซ่อมแซมเสื้อผ้าที่ลูกค้านำมาให้ตัดปะ

คุณลุงสงัด ต้องใช้สมาธิจดจ่ออยู่กับงานเย็บผ้า เพื่อสร้างความพอใจให้ลูกค้า บางครั้งไม่มีเวลามองฟ้ามองดิน นั่งทำงานตากแดดร้อนๆ ก็ทำได้ แม้กระทั่งฝนตกลงมาก็ยังคงนั่งตัดเย็บผ้าต่อไป ผู้สื่อข่าวได้เข้าไปพูดคุยสอบถามกับคุณลุงสงัด แม้ว่าอายุจะมากแล้ว ประกอบกับสุขภาพไม่ค่อยดี มีอาการหูตึง แต่ก็ยังต้องทำอาชีพนี้ต่อไป เพื่อใช้จ่ายรายวันรายเดือน

ช่างตัดเย็บผ้า วัย 73 ปี เล่าให้ฟังว่า ก่อนหน้านี้เป็นชาวไร่ อาศัยอยู่ที่ อ.บ้านเขว้า ทำไร่ทำนาไปตามฤดูกาล สมัยหนุ่มๆ เมื่อเว้นว่างจากการทำนาก็จะรับจ้างตัดเย็บเสื้อผ้าให้คนในหมู่บ้าน เมื่อแต่งงานมีครอบครัว มีลูก 3 คน แต่ตอนนี้ทั้งหมดก็แยกย้ายกันไปมีครอบครัวและชีวิตของตัวเองกันหมดแล้ว

คุณลุงยังเปิดเผยว่า เมื่อสัก 2 ปีก่อน สุขภาพไม่ค่อยดี ต้องไปๆ มาๆ เข้าโรงพยาบาล จึงตัดสินใจย้ายเข้ามาอยู่ที่อำเภอเมือง โดยเช่าห้องเล็กๆ อยู่ที่ย่านชุมชนโนนตาปาน เดือนละ 600 บาท เพราะอยากมาอยู่ใกล้ๆ โรงพยาบาล เพื่อความสะดวกเวลาไปหาหมอ

คุณลุงสงัด บอกว่า เมื่อย้ายมาอยู่ที่ใหม่ จึงอาศัยความรู้สมัยหนุ่มๆ ปัดฝุ่นเอาจักรเย็บผ้าที่เก็บไว้ ยกมาตั้งและนั่งอยู่ริมฟุตปาธ เปิดรับจ้างซ่อมแซมเสื้อผ้าเก่าๆ ไม่ว่าจะ ปะ เย็บ หรือ เปลี่ยนซิปกางเกง คิดราคาเพียงตัวละ 20-50 บาท แต่ละวันก็จะมีลูกค้ามาใช้บริการทุกวัน ทำให้ต้องออกมารับจ้างแบบนี้ทุกๆ วัน เว้นแต่จะต้องไปหาหมอตามนัด

สำหรับชีวิตของ คุณลุงสงัด ทุกวันนี้มีรายได้ไม่คงที่ ตกเฉลี่ยวันละ 100-300 บาท ได้มาจากการรับจ้างปะเย็บเสื้อผ้า ใช้จ่ายค่าอาหารไปวันๆ ค่าเช่าห้องพักและค่าน้ำค่าไฟต่างหาก อีกทั้งยังมีค่ารักษาพยาบาลทุกเดือน ทำให้เงินที่หามาได้ยังไม่เพียงพอ ยังคงเป็นหนี้ค้างค่าเช่าอยู่หลายพันบาท

ทั้งนี้ คุณลุงสงัด ยังรู้สึกขอบใจที่คนในสังคมเป็นห่วง แต่ก็จะยังคงรับจ้างปะเย็บเสื้อผ้าให้ลูกค้าแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะไม่มีเรียวแรงทำไว เพราะ ลุงสงัด บอกทิ้งท้ายเอาไว้ว่า ประกอบชีพสุจริตแบบนี้ แม้จะต้องใช้ความสามารถและกำลังของตัวเอง ก็ยังดีกว่าลุงต้องไปนั่งขอทาน...