วันเด็ก ความหวัง และอนาคตของสังคมไทย...

วันเด็ก ความหวัง และอนาคตของสังคมไทย...

วันเด็ก ความหวัง และอนาคตของสังคมไทย...
แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook

เป็นประจำทุกปีวันเสาร์ที่ 2 ของเดือนมกราคม คือ วันเด็กแห่งชาติ เป็นวันของอนาคตของชาติ ตามข้อเท็จจริงที่ว่า เด็กในวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า ดังนั้น อนาคตของชาติจะเป็นอย่างไรก็มองดูเด็กในวันนี้ว่าเขาเป็นอย่างไร...?

วันนี้ โดยรวม เด็กของเราเป็นอย่างไร...? ตอบได้ยาก..เพราะแน่นอนว่า ความหลากหลาย ทั้งเหตุ ทั้งปัจจัยข้อเท็จจริงต่างๆ เด็กบางคนอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดี ครอบครัวอบอุ่น มีสังคมที่ดี ย่อมเป็นพื้นฐานของชีวิตของเขาในวันข้างหน้าว่า เขาจะเป็นผู้ใหญ่อย่างไร...

ต่างกันแน่นอนกับเด็ก ที่อยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีความแตกแยก ครอบครัวมีปัญหา มีการใช้ความรุนแรงในครอบครัวกันเป็นประจำ สังคมรอบตัวมีแต่สิ่งที่เลวร้าย แต่ละคนเห็นแก่ตัวไม่ยุ่งเกี่ยวกันจ้องแต่จะเอาประโยชน์ใส่ตนฝ่ายเดียว... เด็กเหล่านั้นก็มีโอกาสสูงที่จะเติบโตไปเป็นผู้ใหญ่อีกแบบหนึ่ง

วันนี้ เราเห็นข่าวมากมายทั้งในสังคมสื่อออนไลน์ สื่อกระแสหลัก เกี่ยวกับความประพฤติของคนที่อยู่ในระดับเยาวชน ซึ่งเป็นหัวเลี้ยวหัวต่อ กำลังจะก้าวไปเป็นผู้ใหญ่ในวันข้างหน้า...เราเห็นข่าวการใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหา ไม่ว่าทั้งหญิงและชาย มีการตั้งกลุ่มลงไม้ลงมือตบตีกันเพื่อแก้ไขปัญหาบางอย่าง มีกรณีเด็กวัยรุ่นสาว ถือไม้เบสบอลลงมาไล่ตีรถของคู่กรณี แสดงอาการข่มขู่จะทำร้ายอีกฝ่าย

มีข่าวเด็กนักเรียนระดับมัธยม ถึงกับใช้อาวุธปืนและมีด ฆ่าเพื่อน โดยให้เหตุผลว่าแค้นเพราะเรื่องท้วงหนี้สินกัน มีข่าวเด็กมัธยมหญิง ถูกคนร้ายวัยรุ่นชาย ใช้ปืนยิงใส่ใบหน้า จนเป็นเหตุให้ตาบอดทั้งสองข้าง และได้รับบาดเจ็บบริเวณใบหน้าค่อนข้างสาหัส ฯลฯ

ข่าวเหล่านี้ มีมากขึ้นทุกวันๆ และคนที่ใช้ความรุนแรงกลับมีอายุน้อยลงทุกวันๆ สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไร...? ทำไม ความอ่อนโยนของวัยเด็กตามปกติที่ควรจะเป็น หายไปไหน...? ความไร้เดียงสา ความน่ารักของวัยเด็ก ความอ่อนโยนของวัยเด็ก...ของเขาเหล่านั้นหายไปไหน..?

ทำไมเขาเหล่านั้น บางคนถึงกับสามารถ ใช้อาวุธทำร้ายร่างกายคนอื่น โดยหวังให้ถึงแก่เสียชีวิต..ได้ง่ายดายเพียงนี้...? ทำไมชีวิตคนถึงไม่มีค่า ไร้ค่า ในความนึกคิดของเขาเหล่านั้น...?

หลายๆ คำถามที่ตั้งขึ้น อยากให้สังคมรวมกันตอบ ร่วมกันค้นหา...และหาทางแก้ก่อนจะสาย อนาคตเราจะอยู่ในสังคมแบบไหน...หากยังไม่หันกลับมาทบทวน หาทางแก้กันตั้งแต่พื้นฐาน ดึงความอ่อนโยน ความรักต่อเพื่อนมนุษย์กลับมา สังคมไทยเดินหน้าไปสู่มิคสัญญีแน่ๆ

อย่างไรก็ตาม ส่วนตัวแล้วยังมีความหวังว่า หากระดับพื้นฐาน ไม่ว่าครอบครัว ชุมชน สถานศึกษา ตั้งใจจริงเราจะมีอนาคตที่ดี ผู้คนจะเต็มไปด้วยความเมตตา ความเอื้ออาทรต่อกัน...และผมมีความหวังเพราะมีตัวอย่างของเด็กคนหนึ่ง ที่มีคนโพสต์ในโลกออนไลน์ ทำให้เห็นมุมมองต่อโลก ต่อชีวิตของเธอได้น่ารักยิ่ง และขอให้เธอเก็บมุมมองนี้ไว้ตราบจนเติบโตเป็นผู้ใหญ่ในวันข้างหน้า

ขอบคุณภาพจากเฟซบุ๊ก Aclair Benyapha

เห็นด้วยไม่ครับว่า...หากหัวใจของเธอ มุมมองของเธอ แบ่งบานไปยังเด็กทุกคน ความหวังที่จะเห็นสังคมไทยเป็นสังคมเปี่ยมสุขไม่ใช่แค่เพียงความฝันครับ....

โดย...เปลวไฟน้อย


แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook