เฉียดความตาย! "มะเร็ง" จุดเปลี่ยนชีวิต "ตา สุรางคณา"

"ตา สุรางคณา" ดารานักแสดงรุ่นใหญ่ที่ก่อนหน้าที่เพิ่งจะเป็นเจ้าสาวไปหมาดๆ กับการเข้าพิธีแต่งงานแบบประเพณีฮินดูกับชาวอินเดียที่เด็กกว่าอายุห่างกันกว่า 10 ปี ซึ่งเส้นทางรักของตนนั้น "ตา สุรางคณา" เชื่อว่าคือธรรมะจัดสรรเพราะตัวเองและสามีนั้นมีความสนใจในธรรมะจึงได้มาเจอกัน แต่หากย้อนเวลากลับไปถึงชีวิตของ "ตา สุรางคณา" ก่อนที่เธอจะได้เจอคู่ชีวิตที่มีจิตใจใฝ่ในธรรมเหมือนกันนั้น

เธอเปิดเผยกับทีมข่าว Sanook! News ว่าชีวิตของเธอในยุคหนึ่งของการเป็นนักแสดงนั้นเคยได้ผ่านการใช้ชีวิตที่หลงระเริงในชื่อเสียงตนเองพร้อมทั้งดื่มเหล้าสูบบุหรี่จนป่วยเป็นมะเร็งกระทั่ง "เฉียดความตาย" และนั้นจึงกลายเป็นจุดเปลี่ยนชีวิตครั้งสำคัญที่ทำให้ตนพบกับธรรมะและขออุทิศตนเพื่อรับใช้พระพุทธศาสนา

"ชื่อเสียงวัยคะนอง" เหตุแห่งการใช้ชีวิตไร้สติ

"ตาเริ่มเห็นคุณค่าตัวเองตอนที่ตาป่วยเป็นมะเร็งและต้องนอนพะงาบๆ และก็คิดว่าขอลมหายใจอีกสักครั้งเถอะ ฉันรู้แล้วว่าร่างกายสำคัญ แต่ก่อนไม่เคยเห็นความสำคัญเลยทั้งกินเหล้าสูบบุหรี่พอป่วยนอนรักษาตัวบนเตียงเป็นมะเร็งท่อน้ำดีขั้นแรก แต่การเป็นมะเร็งก็ทำให้ตาได้เห็นสัจธรรมว่าเรากำลังจะตายไม่เห็นมีใครเจ็บกับเราเลยไม่เห็นแบ่งความเจ็บปวดไปซักนิด ก็แปลว่าตายคนเดียวทุกข์คนเดียวและที่ทุกข์คือมันทุกข์ทุกลมหายใจเพราะมันผ่าตัดที่หน้าท้องมันเจ็บอยู่ข้างในเพราะแผลที่ผ่าตัดคือแผลสด แล้วก็เชื่อมมันติดผนังปอดพอหายใจปอดก็มาบีบที่แผลเวลามอร์ฟีนหมดมันก็ทรมาน"

เธอเริ่มเล่าถึงความทรงจำที่เคยเฉียดความตายอันแสนเจ็บปวดกับการป่วยเป็นมะเร็งท่อน้ำดีพร้อมยังบอกอีกว่าการป่วยของตัวเองเกิดจากการไม่เห็นคุณค่าของร่างกายและจิตใจของตัวเอง แม้จะรู้ดีว่าตนเองเป็น 0.03 % ของคนบนโลกนี้ที่มีร่างกายการแบ่งเซลล์ผิดปกติตั้งแต่เด็กแต่ก็ยังเลือกใช้ชีวิตแบบไร้สติ

"การใช้ชีวิตที่ไม่ได้คิดอะไรเพราะถ้าคิดจะไม่เป็นแบบนั้นเอาแค่สนุกไปวันๆ ด้วยวัยที่กำลังคะนองและเงินที่หามาได้ง่ายและคิดว่ามันเป็นความสุขสังคมรอบตัวก็มีเพื่อนเที่ยวดาราด้วยกันก็เที่ยวใช้ชีวิตกินแต่เหล้าสูบบุหรี่ไม่รักษาร่างกายมันก็เลยกระตุ้นให้มะเร็งมันแบ่งเซลล์เร็วมากขึ้น สมัยก่อนตาเป็นคนที่สูบบุหรี่หนักมากสูบแบบมวนต่อมวนสูบเป็นคอตตอนยิ่งดื่มเหล้าเข้าไปสูบเป็นไฟ ยอมรับว่าสมัยก่อนใช้ชีวิตเสเพมาก

และก็หลงตัวเองด้วยมันเป็นธรรมดาของคนที่อยู่ในวงการมันเคยใช้ชีวิตที่แบบหาเงินง่าย อยากได้อะไรก็ได้ แถมทำตัวเป็นเทวดาด้วยซ้ำ เพราะว่าสมัยก่อนดารามันน้อยไม่ได้เป็นกันง่ายๆ ใครเป็นดารานักแสดงนี่คือพิเศษ และสมัยก่อนผับเปิดเยอะทุกที่ก็อยากให้ดาราไปให้เหล้าสี่ห้าขวดมิกเซอร์ต่างหาก ขอให้ไปก็พอล่ะสบายตอนนั้นใช้ชีวิตอย่างระเริงเที่ยวกินเหล้าจนเช้าแล้วก็ไปถ่ายละครจนผู้กำกับส่ายหน้ากลิ่นละมุดหึ่งจนคนที่เล่นละครด้วยก็เบื่อ"

ทุกข์จากความ "เจ็บป่วย" จึงเห็นธรรมะ

"หลังจากที่ผ่านการขึ้นเตียงและความตายตรงนั้นมาตาเลิกเลยเลิกวินาทีนั้นเลย รู้เลยว่าชีวิตที่มันทุกข์ที่สุดคือความเจ็บป่วย และตาก็บอกตัวเองว่าเราเป็นแถวลำไส้ยังเจ็บขนาดนี้ แล้วถ้าเกิดเป็นที่ปอดเราจะเป็นยังไงก็เลยแบบไม่เอาแล้วรักตัวเองแล้วทุกข์ที่สุดแล้ว นอนอยู่บนเตียงที่กำลังจะตาย และการป่วยทุกข์กายมันก็เลยทำให้เราเห็นธรรมะ ว่าถ้าเกิดเราไม่รักตัวเองวันนี้ ถ้ามันเกิดป่วยหนักขึ้นมาอีกเราจะยิ่งทุกข์และเราจะรักษาได้หรอ เราต้องใจแข็งๆ เราต้องรู้ว่าทุกข์แล้วจะเป็นยังไง แต่คนเราไม่เห็นทุกข์ก็ไม่รู้สึกหรอกเพราะฉะนั้นตาจะบอกว่าสิ่งที่มีดีอยู่แล้วรักษาเอาไว้เถอะรักตัวเองให้มากขึ้นใส่ใจสุขภาพไม่มีใครรักเราเท่าเรารักตัวเองหรอก"

อย่างไรก็ตามแม้เธอจะได้เห็นสัจธรรมชีวิตจากการเฉียดความตายมาได้ แต่ความรู้สึกเหล่านั้นเธอเล่าว่ายังจำได้ดี และมองว่าชีวิตที่ยังมีลมหายใจได้ มาถึงทุกวันนี้คือกำไรชีวิตจึงขอใช้ชีวิตที่เหลือต่อจากนี้เดินไปในเส้นทางของธรรมะ

"ความรู้สึกของคนที่ใกล้ความตายมันจะรู้สึกว่าเคว้งคว้างนะ มันจะมีคำถามชีวิตทำอะไรอยู่เราต้องการอะไรกับชีวิต เกิดมาทำไม ที่ทำมาทั้งหมดเพื่ออะไร แต่เมื่อเราได้ชีวิตใหม่มาแล้วเราจะทำยังไงต่อไป ถ้าเราตายวินาทีนั้นเป็นมะเร็งแล้วตายไปแล้วเราไม่ได้เปลี่ยนแล้วนะ เราไม่ได้โอกาสแล้ว ทุกวันนี้ที่รอดมาได้นี่คือกำไรชีวิตของตาแล้วที่ตาจะสร้างอริยทรัพย์ต่อไป สร้างทรัพย์ภายในที่จะข้ามภพข้ามชาติ วางแผนข้ามชาติ หาสิ่งที่จะติดตัวไปภพหน้าชาติหน้าคือการสร้างบุญ"

ธรรมะคือความสุข "ตา สุรางคณา"

"ตาไม่เคยคิดว่าชีวิตตัวเองจะมีวันนี้ธรรมะทำให้พบทุกอย่างพบความจริงอย่างการปฏิบัติธรรมพระพุทธเจ้าบอกเลยว่าสิ่งแรกที่จะทำให้มนุษย์ดีคือความคิดเจตนาถ้าเรายังคิดผิดๆ เรายังไม่เรียนรู้ชีวิตที่คิดถูกเราก็จะกระทำผิดและพูดออกมาผิดๆ ฉะนั้นเราจึงต้องคิดเริ่มทำแต่ความดี ทำแต่ความดีไม่พอเราต้องละเว้นความชั่วด้วยและการละเว้นชั่วง่ายๆ เลยคือการถือศีลนี่คือการชี้ทางด้วยความเมตตาด้วยความรักอยากให้ทุกคนมีชีวิตที่ขึ้น มีสังคมที่ดีขึ้น และมีมุมมองที่ดีขึ้น

อย่างตัวตาเองก็มองการใช้ชีวิตคือการทำทุกวันให้ดีที่สุด ทุกอย่างตาเชื่อในธรรมะจัดสรรคือเชื่อในบุญ มนุษย์เราถ้าเชื่อในบุญได้ชีวิตจะเป็นสุขมากเลย แต่ทุกวันนี้เราทำโน่นนี่นั่นเป็นไปตามอัตตาของกูตัวกูของกูพอเราทำไม่ได้เราก็ทุกข์ เพราะฉะนั้นพยายามเปลี่ยนวิธีคิดมุมมองความคิดทำแต่ความดี ละเว้นความชั่ว ทำจิตใจให้บริสุทธิ์ เราสร้างแต่สิ่งที่ดีก็จะพบความสุขแน่นอน"