ลูกควาญช้างเผยภาพหาดูยาก ครั้งพ่อหลวงเสด็จขึ้นภูกระดึง

ลูกชายควาญช้าง จ.เลย เผยภาพหาดูยาก-สุดประทับใจ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ระหว่างการเสด็จขึ้นภูกระดึง เมื่อ 60 ปีก่อน ครั้งสมัยตัวเองอายุ 5 ขวบ

พระราชกรณียกิจในการเสด็จพระราชดำเนินของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช และ สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ เสด็จพระราชดำเนินเยี่ยมราษฎรภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เมื่อวันที่ 2-20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2498 ในพื้นที่จังหวัดเลย เป็นหนึ่งในพื้นที่ที่ทั้ง 2 พระองค์เสด็จพระราชดำเนินระหว่างวันที่ 6-7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2498

โดยจุดแรกเสด็จพระราชดำเนินไปทอดพระเนตรทัศนียภาพอันสวยงามของอุทยานแห่งชาติภูกระดึง ในระหว่างที่เสด็จบนภูกระดึงครั้งนั้น ทางกรมป่าไม้และจังหวัดเลยได้นำช้างสองเชือกมาถวายเป็นพระราชพาหนะ โดยคัดเลือกช้างของ นายทองหนัก สุวรรณสิงห์ ประธานสภาจังหวัดเลยในขณะนั้น ซึ่งปัจจุบันได้ล่วงลับไปแล้ว

นายทนง สุวรรณสิงห์ บุตรชายคนสุดท้องของ นายทองหนัก อดีตข้าราชการสำนักงานจังหวัดเลย ปัจจุบันเป็นประธานชมรมคนรักในหลวงจังหวัดเลย เล่าว่า เมื่อครั้งทั้ง 2 พระองค์ เสด็จพระราชดำเนินเยี่ยมราษฎร จังหวัดเลยเป็นครั้งแรก ตนอายุเพียง 5 ขวบ

พ่อเล่าว่า ระหว่างการเตรียมการรับเสด็จทางกรมป่าไม้ได้ติดต่อมาที่จังหวัดเลยให้คัดเลือกช้างขึ้นไปถวายเป็นพระราชพาหนะบนภูกระดึง พ่อของตนในขณะนั้นมีช้างอยู่หลายเชือก มีอาชีพรับจ้างชักลากไม้ด้วย จึงได้รับการคัดเลือก โดยก่อนที่จะเดินทางไปภูกระดึงนั้น ต้องนำช้างมาเดินหน้าศาลากลางจังหวัด ท่ามกลางผู้คนมากมายเพื่อคัดเลือกเอาช้างเชือกที่ไม่ตื่นกลัว 2 เชือก

ส่วนผ้าปูรองประทับบนหลังช้าง แม่ของตนก็เป็นคนทำเอง เพราะเรียนจบด้านเย็บปักถักร้อย หลังจากนั้น พ่อของตนและผู้ดูแลช้างทั้งหมด 5 คน ได้เดินทางขึ้นไปที่ภูกระดึง ใช้เวลา 2 วัน จึงเดินขึ้นถึงหลังแป โดยขึ้นทางผาหมากดูก เพราะทางคนเดินปกติที่ใช้อยู่แล้ว เป็นหุบเหวลาดชันมาก

เมื่อถึงวันรับเสด็จ พ่อของตนได้ทำหน้าที่เป็นควาญช้างและมีผู้ทำหน้าที่เท้าช้างอีกสองคนเดินควบคุมช้างอยู่ด้านล่าง ซึ่งได้เตรียมช้างไปสองเชือก เพื่อให้ทั้งสองพระองค์แยกกันประทับพระองค์ละเชือก แต่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ทรงมีพระราชประสงค์ให้สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถมาประทับด้วยกัน ซึ่งช้างที่ทรงประทับชื่อ พลายคำหมื่น

หลังเสร็จสิ้นการเสด็จพระราชดำเนินบนภูกระดึง พระบาทสมเด็จพระเข้าอยู่หัวฯ ได้ทรงพระราชทานเหรียญที่ระลึกให้แก่ข้าราชบริพาร ซึ่งพ่อของตนก็ได้รับพระราชทานด้วย การเสด็จพระราชดำเนินของทั้งสองพระองค์ครั้งนั้น นับเป็นสิริมงคลสูงสุดในชีวิติของครอบครัวสุดปลาบปลื้มหาที่สุดมิได้ และเป็นสิ่งปลูกฝักให้ตนจงรักภักดีต่อสถาบันพระมหากษัตริย์เรื่อยมา และนำพระราชดำรัสคำสอนของพระองค์มาใช้ในการดำเนินชีวิต และถ่ายทอดให้คนอื่นได้ร่วมรับรู้ด้วย