ชีวิตคอนวีเนียน

ชีวิตคอนวีเนียน

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook

คมชัดลึก : ปี พ.ศ. 2518 ผมประกอบอาชีพเป็นพนักงานขายสินค้าตามต่างจังหวัด ต้องตะลอนๆ นำสินค้าไปเสนอขายให้แก่ลูกค้าในจังหวัดต่างๆ ขอบเขตที่ผมต้องรับผิดชอบคือภาคกลางและภาคเหนือทั้งหมด ทำให้ชีวิตของผมต้องนั่งอยู่หลังพวงมาลัยรถท่องไปบนท้องถนนมากกว่าเดือนละ 20 วัน ปี พ.ศ. 2520 ผมตระเวนขับรถไปทั่วประเทศลาว เพื่อหาเศษเหล็กจากสงครามมาขายตามโรงเหล็กแถวถนนปู่เจ้าสมิงพราย หลายเขตหลายแขวงในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว จึงเป็นแหล่งที่คุ้นเคยสำหรับผม ช่วงปี พ.ศ. 2524 ผมประกอบอาชีพเป็นคนขับรถบรรทุกสิบล้อ ทั้งรับซื้อสินค้าพืชไร่ไปหาที่จำหน่ายเอง และรับจ้างบรรทุกสินค้าทั่วไป เช่น บรรทุกข้าวโพด ข้าวสาร น้ำตาลทราย อ้อย สินค้าโชห่วย แร่จาก อ.ลี้ จ.ลำพูน ไปจนถึงรับซื้อมะม่วงแก้วจากแถว จ.กำแพงเพชร ล่องไปขายจนถึงประเทศมาเลเซีย พ.ศ. 2532 ไปจนถึง พ.ศ. 2535 ผมตะลอนๆ ขับรถรับจ้างวางเส้นทางการแข่งขันแรลลี่ และพานักแข่งในสังกัดไปแข่งขันแรลลี่และเอ็นดูโร่ทั่วประเทศไทย ซึ่งต้องขับรถไปทะเทศมากกว่าปีละ 1 แสนกิโลเมตร โดยทั้งหมดที่ผมใช้ชีวิตอยู่หลังพวงมาลัยบนท้องถนน ไม่ได้เกิดจากความต้องการประกอบอาชีพโดยตรงแต่อย่างใด เพราะพ่อแม่ของผมยังมีความสามารถเพียงพอ ที่จะส่งเสียให้ผมมีชีวิตความเป็นอยู่ที่สบายได้ตามอัตภาพ แต่เกิดจากความที่ผมเป็นคนไม่ชอบอยู่กับที่ ดังที่คนโบราณเรียกว่าเป็นคน ชีพจรลงเท้า มากกว่า ที่เล่ามาทั้งหมดนั้นเพียงเพื่อจะบอกว่า การเดินทางด้วยรถยนต์ในยุคสมัยนั้น ต้องฝากผีฝากไข้ฝากชีวิตไว้กับปั๊มน้ำมัน เพราะมีทั้งร้านรับปะยาง ร้านซ่อมไดนาโม รวมไปถึงร้านอาหารประเภทร้านข้าวแกง และร้านข้าวต้ม ที่ส่วนใหญ่มีตู้เพลงไว้คอยบริการ อุปกรณ์จำเป็นสำหรับการเดินทางในยุคนั้นมีหลายอย่างที่แตกต่างไปจากปัจจุบัน เช่น กระติกน้ำแข็งที่ใส่น้ำแข็งชนิดก้อนที่เรียกขนาดกันเป็นมือๆ และยังต้องแช่ทั้งผ้าเย็นและเครื่องดื่มแก้ง่วงเอาไว้ให้พร้อมสรรพ ในขณะที่ยุคปัจจุบันนี้ผู้คนที่เดินทางด้วยรถยนต์ไม่มีความจำเป็นต้องพกพากระกน้ำกันอีกต่อไป เพราะมีปั๊มน้ำมันเรียงรายสองข้างทางไม่ขาดระยะ อีกทั้งในปั๊มน้ำมันยุคใหม่ก็ไม่มีร้านรับปะยางและร้านไดนาโม ร้านอาหารและร้านขายข้าวต้มก็ลดน้อยหายไปมาก ผู้คนที่เดินทางไม่ต้องพกพาสัมภาระอะไรให้มากเรื่องมากความเช่นสมัยก่อน เพราะสามารถหาซื้อจับจ่ายได้จากร้านค้าสะดวกซื้อที่อยู่ทุกปั๊มได้ตลอด 24 ชั่วโมง โดยที่ในร้านจะมีสินค้าทุกชนิดไว้คอยบริการ ไม่เว้นแม้แต่แผ่นซีดีภาพยนตร์ แว่นตากันแดด แปรงสีฟัน และอาหารกล่องสำหรับบริการด้วยไมโครเวฟ ธุรกิจปั๊มน้ำมันที่เปลี่ยนไป จึงทำให้ผลกำไรจากการประกอบการปั๊มน้ำมันที่เคยพึ่งพาการค้าน้ำมันเป็นหลัก เปลี่ยนมาทำกำไรกันด้วยการค้าในร้านสะดวกซื้อหรือ คอนวีเนียน สโตร์ในปั๊มมากขึ้น คนเดินทางจึงมีชีวิตที่ คอนวีเนียน หรือสะดวกสบายตามไปด้วยครับ พัฒนเดช อาสาสรรพกิจ

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook