แม่เฒ่าตาบอด ออกตามหาลูกจนเงินหมด ทายาท 4 คนไม่ติดต่อมา 17 ปี

แม่เฒ่าตาบอด ออกตามหาลูกจนเงินหมด ทายาท 4 คนไม่ติดต่อมา 17 ปี

แม่เฒ่าตาบอด ออกตามหาลูกจนเงินหมด ทายาท 4 คนไม่ติดต่อมา 17 ปี
แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook

แม่เฒ่าเป็นโรคต้อตา ออกตระเวนตามหาลูกสาวคนสุดท้องที่เชื่อว่าอยู่เมืองพัทยา กระทั่งเงินหมดเกลี้ยง ตัดพ้ออยากเจอลูกๆ ทั้ง 4 คนก่อนตาย หลังขาดการติดต่อไปกว่า 17 ปี

(27 มิ.ย.) เมื่อช่วงกลางดึกที่ผ่านมา ผู้สื่อข่าวรายงานว่าได้มี นางบุญเรือง ศิริเวช อายุ 68 ปี ได้เดินทางมายังเมืองพัทยา จ.ชลบุรี เพื่อติดตามหาลูกสาวคนเล็กที่มาทำงานในเมืองพัทยาแล้วได้ขาดการติดต่อไป โดยออกตามหามา 2 วัน แต่ก็ยังไม่พบ กระทั่งเงินที่พกดตัวมาหมดแล้ว

นางบุญเรือง เปิดเผยกับผู้สื่อข่าวว่า ตนมีลูกทั้งหมด 4 คน คนแรกชื่อ นายสุดใจ หรั่งทองหลาง อายุ 49 ปี คนที่ 2 ชื่อ นายสมจิตร หรั่งทองหลาง อายุ 46 ปี คนที่ 3 คือ น.ส.รัญจวน อายุ 40 ปี และคนสุดท้องคือ น.ส.เจนจิรา หรั่งทองหลาง หลังจากที่ตนได้เลิกรากับสามีเก่า ก็ไม่สามารถติดต่อลูกทั้ง 4 คนได้อีกเลย เป็นเวลากว่า 17 ปี แต่เคยได้มาเจอกับลูกสาวคนเล็กที่เมืองพัทยา เมื่อ 3 ปีก่อน หลังจากนั้นก็ขาดการติดต่อไปโดยไม่ทราบสาเหตุไม่รู้ชะตากรรมของลูกๆ ทุกคนเลย

ทั้งนี้ นางบุญเรือง วัย 68 ปี มีอาการเป็นต้อตา ทำให้ดวงตาบอดสนิท เห็นเพียงแสงจากไฟริบหรี่เท่านั้น ไม่มีแม้บัตรประจำตัวประชาชน จึงไม่สามารถเข้ารับการรักษาตามสิทธิ์รักษา 30 บาทได้ รวมไปถึงไม่สามารถรับเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุได้ ถือเพียงเอกสารเก่าๆ ขาดๆ ที่ระบุชื่อลูกๆ ทั้ง 4 คนมาเท่านั้น

นางบุญเรือง บอกว่า ตนก็ไม่รู้วาจะใช้ชีวิตอยู่ได้นานสักแค่ไหน แต่ช่วงบันปลายชีวิตนี้ก็อยากพบลูกๆ ทั้ง 4 คน ซึ่งลูกคนแรกและคนที่ 3 ทราบว่าไปอยู่ต่างประเทศ ลูกคนที่ 2 น่าจะอยู่กรุงเทพฯ แต่ก็ติดต่อไม่ได้ ส่วนคนสุดท้องรู้เพียงทำงานในเมืองพัทยาเท่านั้น

หลังจากทนความคิดถึงลูกไม่ไหวจึงได้ตัดสินใจให้ นายสุริยา สามีใหม่ ขี่จักรยานยนต์เก่าๆ จากจังหวัดสระแก้วมายังเมืองพัทยา หวังว่าจะได้พบกับลูกสาวคนสุดท้องอย่างไม่มีจุดหมาย จนทำให้เงินที่พกติดตัวมาก็หมดเกลี้ยง รถจักรยานยนต์ก็พัง เคราะห์ดีที่ยังมีผู้ใจบุญให้การช่วยเหลือ จนเดินทางเข้ามาขอพักที่สถานีตำรวจเมืองพัทยา

อย่างไรก็ตาม นางบุญเรืองกล่าวทิ้งท้ายว่า ขอให้สื่อเป็นกระบอกเสียงได้พบเจอลูกๆ บ้าง ถึงแม้ลูกจะไม่อยากให้แม่อยู่ด้วยก็ไม่เป็นไร ขอให้มาซื้อที่ปลูกบ้านให้แม่มีที่ซุกหัวนอนก่อนสิ้นใจก็พอ

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook