พิธีกร

หมายเหตุมายา

นิมิต ประชาชื่น

ในยุคที่สถานีโทรทัศน์เพิ่มจำนวนขึ้นอย่างรวดเร็วยิ่งกว่าดอกเห็ดหน้าฝน

ไม่ว่าจะเป็นสถานีโทรทัศน์ดาวเทียม หรือบริการโทร ทัศน์เคเบิลทีวีที่ครองตลาดต่างจังหวัดอย่างเหนียวแน่น

ส่งผลให้รายการโทรทัศน์สารพัดเพิ่มขึ้นไปด้วย

สำหรับคนทำงานด้านโทรทัศน์ ด้านหนึ่งก็คือมีมากขึ้นในวิชาชีพ

แต่อีกด้านหนึ่งก็คือ เมื่อการขยายตัวเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนกระทั่งตั้งตัวไม่ทัน คุณภาพของรายการและคุณภาพของคนทำงานจำนวนไม่น้อยก็มีปัญหา

วันนี้ว่ากันเรื่องคนหน้าจออย่าง พิธีกร ทั้งหลายก่อน

พิธีกรประเภทที่ทำให้ผู้ชมทั้งหลายเกิดอาการหงุดหงิดได้ง่ายที่สุดและมากที่สุด มากเสียยิ่งกว่าเรื่องหน้าตาหรือว่าเสียง

ก็คือพิธีกรประเภทไม่ทำการบ้าน หรือทำงานพิธีกรไม่เป็น

นี่ไม่ได้หมายความถึงแต่พิธีกรรุ่นน้องๆ หนูๆ หน้าใหม่ใสปิ๊ง ที่ยังเป็นละอ่อนตามคนที่มาออกรายการไม่ทัน จนกลายเป็นรายการน่าเอ็นดูมากกว่าน่าดูเท่านั้น

ยังรวมถึงพิธีกรรุ่นเก๋า หรือนึกว่าตัวเองเก๋า เพราะอยู่มาเก่าอยู่มานานอีกด้วย

พิธีกรจำพวกหลังนี้มีอยู่ไม่น้อยที่มัวแต่ภูมิใจในความเก๋า หรือบุคลิกส่วนตัวของตัวเอง

เลยลืมทำงานสำคัญที่สุดในหน้าที่ของพิธีกรไป

นั่นคือการทำการบ้านเกี่ยวกับเรื่องหรือตัวบุคคลที่ออกมาออกรายการ

โดยเฉพาะเรื่องการสัมภาษณ์

พอทำการบ้านมาน้อย ก็ต้องปล่อยให้คนที่รับเชิญมาเจื้อยแจ้วไปได้เรื่อยตามต้องการ

จริงบ้าง โม้บ้าง ฉวยโอกาสยกตนข่มท่าน ได้ช่องโฆษณาสรรพ คุณของตัวเองอย่างเลิศลอย (ทั้งที่ชาวบ้านจำนวนหนึ่งรู้ว่า สะตอ) บ้าง

ไปจนกระทั่งถึงโกหกพกลมอย่างไม่ต้องละอายใจบ้าง

อย่าหาว่ามองโลกในแง่ร้าย เพราะตัวอย่างร้ายกาจสุดที่ว่าเพิ่งเกิดขึ้นหมาดๆ เมื่อกลางดึกของสัปดาห์ที่ผ่านมาหลายคืนติดต่อกัน

พิธีกรหรือเจ้าของรายการจะรับผิดชอบกับผู้ชมอย่างไร?