การกระทำความผิดของเด็ก

อายุไม่เกิน 15 ปี และต่ำกว่า 18 ปี

ดิฉันเข้าใจว่าหลังจากเด็กผู้เสียหายให้การต่อพนักงานสอบสวน คงจะมีข้อเท็จจริงบางประการที่เป็นการใช้สิ่งอื่นใดกระทำกับอวัยวะเพศหรือทวารหนักของผู้เสียหาย ซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นการล่วงเกินโดยต้องมีการสอดใส่อวัยวะเพศของผู้กระทำผิดอย่างแต่ก่อน ทำให้พนักงานอัยการมีความเห็นว่า มีข้อเท็จจริงที่เข้าบทนิยามของการกระทำชำเราตามกฎหมาย ที่แก้ไขใหม่ จึงได้มีการให้พนักงานสอบสวนแจ้งข้อหาเพิ่มเติมว่า กระทำชำเรา อีกข้อหาหนึ่งด้วย

2.เดิมประมวลกฎหมายอาญา บัญญัติให้เด็กอายุยังไม่เกินเจ็ดปี กระทำความผิด เด็กไม่ต้องรับโทษ ส่วนเด็กที่มีอายุกว่าเจ็ดปีแต่ยังไม่เกินสิบสี่ปี กระทำความผิด เด็กไม่ต้องรับโทษ โดยศาลอาจว่ากล่าวกเตือนแล้วปล่อยตัวไป และอาจวางข้อกำหนดให้บิดามารดาเด็กระวังเด็กไม่ให้ก่อเหตุร้ายตลอดเวลาที่ศาลกำหนด

ปัจจุบันได้มีพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา ปี พ.ศ. 2551 ได้ขยายอายุเด็กที่กระทำผิดเพิ่มออกไปอีก กล่าวคือ ขยายไปถึงเด็กอายุยังไม่เกินสิบปี กระทำความผิดเด็กไม่ต้องรับโทษ ส่วนเด็กอายุกว่าสิบปีแต่ยังไม่เกินสิบห้าปีกระทำความผิด เด็กไม่ต้องรับโทษ เพียงแต่ศาลมีอำนาจใช้มาตรการ ต่าง ๆ ตามที่กฎหมายกำหนด

นอกจากนี้กรณีที่เคยมีการกระทำความผิดมาก่อน ซึ่งพนักงานอัยการจะมีคำขอท้ายฟ้องอาญาขอให้มีการเพิ่มโทษบวกเข้ามาในการฟ้องให้จำเลยรับผิดในการกระทำผิดครั้งหลังด้วยนั้น เดิมกฎหมายได้บัญญัติให้ความผิดซึ่งผู้กระทำได้กระทำในขณี่มีอายุยังไม่เกินสิบเจ็ดปี ไม่ว่าจะได้กระทำในครั้งก่อนหรือครั้งหลัง ไม่ถือว่าเป็นความผิดเพื่อการเพิ่มโทษ แต่ปัจจุบันกฎหมายได้ขยายอายุผู้กระทำผิดออกไปอีก กล่าวคือ ความผิดซึ่งผู้กระทำได้กระทำในขณะที่มีอายุต่ำกว่าสิบแปดปีนั้น ไม่ว่าจะได้กระทำในครั้งก่อนหรือครั้งหลัง ไม่ถือว่าเป็นความผิดเพื่อการเพิ่มโทษ

โดยสรุปคือ กรณีนี้ถ้าเด็กกระทำ ความผิดขณะที่อายุเพียง 13 ปีเศษ เด็กไม่ต้องรับโทษ และเด็กอายุต่ำกว่าสิบแปดปี แม้เคยกระทำความผิดมาก่อนก็ยังได้รับยก เว้นที่จะไม่มีการขอให้เพิ่มโทษในความผิดครั้งหลังด้วย.