ยุคทั้งสี่

คอลัมน์ คอลัมน์ที่13

สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ มีพระราชดำรัสต่อพสกนิกรที่เข้าเฝ้าฯถวายพระพร ณ ศาลาดุสิดาลัยเมื่อวันที่ 11 สิงหาคมที่ผ่านมา

ความตอนหนึ่งว่า ช่วงเวลาที่เราทุกคนมีชีวิตอยู่ในปัจจุบันนี้ ตามคติความเชื่อของคนโบราณที่ปรากฏในหนังสือไตรภูมิพระร่วงแล้วเรียกว่า กลียุค

เป็นยุคที่มีความดีเหลืออยู่ส่วนเดียว ขณะที่มีความชั่วถึง 3 ส่วน

ก่อนที่ไฟบรรลัยกัลป์จะมาล้างโลกเมื่อสิ้นยุค

ความเชื่อดังกล่าวสืบเนื่องมาจากอินเดียโบราณ ที่พัฒนามาเป็นศาสนาพราหมณ์และฮินดูในภายหลัง

อาจารย์กาญจนา นาคสกุล ราชบัณฑิต อธิบายไว้ว่า

กัป หรือ กัลป์ คืออายุของโลกตามจินตนาการของคนอินเดียโบราณ

กัปหนึ่งนับเวลาตั้งแต่เมื่อพระพรหมสร้างโลกเสร็จจนถึงเวลาที่ไฟบรรลัยกัลป์มาล้างโลก

โดยไตรภูมิกถา อธิบายความยาวนานของเวลา 1 กัป ด้วยการเปรียบเทียบว่ามีที่แห่งหนึ่งสร้างกำแพงสี่ด้าน ยาวด้านละ 1 โยชน์ กำแพงนั้นสูง 1 โยชน์ ในกำแพงจึงมีปริมาตรจุ 1 ลูกบาศก์โยชน์ บรรจุเมล็ดพันธุ์ผักกาดไว้เต็ม

เมื่อถึง 100 ปี ให้นำเมล็ดผักกาดออกไป 1 เมล็ด เมล็ดผักกาดหมดแล้วยังไม่นานเท่าเวลา 1 กัป

กัปเป็นรูปคำที่มาจากภาษาบาลี กัลป์เป็นรูปที่มาจากภาษาสันสกฤต

ในภาษาพูดทั่วไปนิยมใช้คำว่า กัปกัลป์

ส่วน อสงไขยกัป หมายถึงกัปที่นับไม่ได้ เรียกช่วงเวลาระหว่างโลกหนึ่งกับอีกโลกหนึ่ง

นับง่ายๆ คือ เมื่อมีโลก โลกจะมีอายุนาน 1 กัป เมื่อหมด 1 กัป ก็จะเป็นช่วงที่โลกพินาศ

ช่วงเวลานั้นเองคือช่วงเริ่มอสงไขยกัป

อสงไขยกัปมี 4 ช่วง

นับเป็น

อสงไขยกัปที่ 1 ช่วงเวลาที่โลกเริ่มพินาศไปจนถึงพินาศหมดสิ้น สลายกลายเป็นธาตุ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ

อสงไขยกัปที่ 2 คือช่วงระยะเวลาที่โลกอยู่ในสภาพพินาศและว่างเปล่า ไม่มีอะไรเลย

อสงไขยกัปที่ 3 คือช่วงระยะเวลาที่โลกเริ่มมีวิวัฒนาการขึ้นมาใหม่ กลับมีพลังงาน มีพระอาทิตย์ พระจันทร์ มีแผ่นดิน มีแม่น้ำ มีภูเขา และเริ่มมีสิ่งมีชีวิต

อสงไขยกัปที่ 4 คือช่วงระยะเวลาที่โลกเริ่มมีวิวัฒนาการได้สมบูรณ์ ไปจนถึงเวลาที่โลกเริ่มพินาศใหม่ คือเวลาอีก 1 กัปนั่นเอง

ขณะที่ ยุค หมายถึง ระยะเวลาใดเวลาหนึ่งของโลกในขณะที่มีลักษณะเด่นอย่างใดอย่างหนึ่ง

ในวรรณคดีอินเดียแบ่งโลกออกเป็น 4 ยุค คือ กฤดายุค ทวาบรยุค ไตรดายุค และ กลียุค

กฤดายุค เป็นยุคแรกของโลก เป็นยุคของคนดี ผู้คนต่างมีศีลมีธรรม ซื่อตรง มีจิตใจผ่องใส ไม่อิจฉาริษยา ไม่คดโกง กฤดายุคยืนยาวมาได้ 4,800 ปีสวรรค์ คิดเป็นเวลามนุษย์ได้ 1,728,000 ปี

ยุคที่ 2 คือ ทวาบรยุค เริ่มมีคนชั่วประมาณ 1 ใน 4 ส่วน มนุษย์เริ่มมีความทุกข์ ทวาบรยุคมีอายุ 3 ใน 4 ส่วนของยุคแรกคือ 3,600 ปีสวรรค์ หรือ 1,296,000 ปีมนุษย์

ยุคที่ 3 คือ ไตรดายุค คนชั่วเพิ่มมากขึ้นจนมีจำนวนเท่ากับคนดี เรียกว่า มีคนดีครึ่งหนึ่งคนชั่วครึ่งหนึ่ง ไตรดายุคยาว 2,400 ปีสวรรค์ เทียบเท่ากับ 864,000 ปีมนุษย์

ยุคที่ 4 คือ กลียุค คนชั่วมีถึง 3 ใน 4 ส่วน มีคนดีเพียงส่วนเดียว ชีวิตจึงมีความลำบากมาก โจรผู้ร้ายมีมาก มีการฆ่ากัน โกงกัน กลียุคมีอายุ 1,200 ปีสวรรค์ หรือ 432,000 ปีมนุษย์

ยุคที่เราอยู่นี้คือกลียุค ชีวิตจึงไม่ค่อยสุขสบายนัก มีโจรผู้ร้าย มีการฆ่ากัน มีการหลอกลวงเอารัดเอาเปรียบกัน

พอหมดกลียุค โลกก็ถึงกาลอวสาน มีไฟบรรลัยกัลป์ มาล้างโลก